Σήμερα θα ήθελα να αναφερθώ στο τέλος κάποιων σχέσεων που παρόλο που ξεκίνησαν με τις καλύτερες συνθήκες, τελικά κατέληξαν να βγουν εκτός πορείας. Αυτές οι αλλαγές πορείας, όσο κι αν δεν τους φαίνεται όταν τις βιώνουμε, είναι μαθήματα ζωής που παίρνουμε για να τελειώνουμε τις μετέπειτα σχέσεις που γίνονται ανθυγιεινές.
Η σημερινή νοοτροπία ενθαρρύνει την ιδέα μιας παντοτινής φιλίας στην οποία θα πρέπει συνέχεια να μπαλώνουμε τις τρύπες που ανοίγουν, γιατί μόνο αν είναι παντοτινή έχει και αξία. Μερικές φορές με την κατάλληλη φροντίδα και προσοχή, κάποιες ταραχώδεις σχέσεις μπορούν να ξανανιώσουν, όμως άλλες φορές χρειάζεται να σεβαστούμε και να τιμήσουμε το τέλος τους.
Οι σχέσεις γίνονται ανθυγιεινές για εμάς όταν ένας ερωτικός σύντροφος συνηθίζει να είναι ασεβής, ένας φίλος κριτικάρει έντονα ή κουτσομπολεύει. Όλοι θυμόμαστε να περνάμε χρόνο με ανθρώπους που μας έκαναν να νιώθουμε είτε απελπισμένοι, είτε παρεξηγημένοι, είτε ότι δεν μας εκτιμούν, όμως στην ιδέα να τελειώσει η σχέση μας μαζί τους μας προκαλείται έντονη ανησυχία.
Μπαίνουμε στην διαδικασία να αναρωτιόμαστε για το αν γινόμαστε εγωιστές, για το πώς θα αντιδράσει ο άλλος, για το κατά πόσο θα αλλάξουμε σαν άνθρωποι αν δεν είμαστε φίλοι ή σύντροφοι του τάδε. Δεν είναι καθόλου ωραίο το συναίσθημα του χωρισμού, όμως αυτή η σύντομη δυσφορία του τέλους της σχέσης θα μπορούσε να σημαίνει λιγότερη αγωνία στο μέλλον και θα επέτρεπε στα πράγματα να συνεχιστούν.
Εφόσον τα προβλήματα της σχέσης έχουν αναφερθεί αλλά συνεχίζουν να κλιμακώνονται, το να δημιουργήσουμε μια απόσταση και να νιώσουμε την ηρεμία αυτής της απόστασης, μας βοηθά στο να συνειδητοποιήσουμε ότι έφτασε η ώρα να αφήσουμε την σχέση να φύγει και το πιο σημαντικό: είναι εντάξει όλο αυτό.
Δεν χρειάζεται να δαιμονοποιήσουμε το άλλο άτομο. Μπορώ να σκεφτώ πολλές φορές που ήμουν η φίλη ή σύντροφος της χρονιάς κι άλλες τόσες που ήμουν η χειρότερη. Με το να επιλέξουμε να τελειώσουμε μια σχέση, δεν κάνουμε κριτική αξιολόγησης του άλλου ατόμου, απλά φροντίζουμε τις ανάγκες που έχουμε την δεδομένη στιγμή.
Καθώς περιδιαβαίνουμε σε αυτή την ζωή, είναι σημαντικό να σεβόμαστε τους άλλους ανθρώπους, αλλά πρωτίστως χρειάζεται να σεβόμαστε τους εαυτούς μας και να τιμούμε την επιδίωξή μας για ευτυχία, θετικότητα και ανάπτυξη.
Συχνά, αν ησυχάσουμε το μυαλό μας κι ακούσουμε βαθειά, τα ένστικτά μας μας λένε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να προχωρήσουμε. Μια φράση αγνώστου δημιουργού λέει: “Aρχίζω να μαθαίνω να αγαπώ τον ήχο των ποδιών μου όταν φεύγουν μακριά από πράγματα που δεν προορίζονται για μενα”. Φεύγοντας μακριά από όσα δεν είναι για εσένα, οι πιθανότητες είναι μαζί σου στο να βρεις όσα είναι.